. بسم الله الرحمن الرحیم.

به نام خداوند جان آفرین*******   حکیم سخن در زبان آفرین

خداوند بخشنده دستگیر******     کریم خطا بخش پوزش پذیر

بسیج:در پنجم آذر سال1358به دستورحضرت امام خمینی(ره)تشکیل شد. امام خمینی(ره)رهبرکبیر انقلاب اسلامی درمورخ1/12/1358در باره اهمیت نقش بسیج،طی پیامی به ملت شریف ایران فرمودند:‹‹این جانب ازملت شرف ایران واز نوجوانان برومند که از بسیج عمومی استقبال نمودند تشکر می کنم؛...دراین موقع حساس که ملت با دشمنان سرسخت وابر قدرت ها خصوصا آمریکا که با مداخله جنایتکارانه خود طول سلطنت غاصبانه محمد رضا پهلوی؛ملت را ازرشد سیاسی وفرهنگی واقتصادی باز داشت وذخایر این ملت فقیر رابه یغما برد،مواجه است،اگر غفلت شود وباقدرت وپشتکاردرمقابل دشمنان بشریت خود رامهیا نکنند وبا بسیج عمومی که به خواست خداوندمتعال هیچ قدرتی نمی تواند با آن مقابله کند،مهیای دفاع ازکشور اسلامی نشوند،خود راوکشور خود رابا دست خودبه تباهی کشانده است....                                                            

من امید وارم که این بسیج عمومی اسلامی،الگو برای تمام مستضعفین جهان وملت های مسلمان عالم باشدوقرن پانزدهم،قرن شکست بت های بزرگ وجایگذینی اسلام وتوحید به جای شرک وزندقه وعدل وداد،به جای ستم گری وبیدادگری وقرن انسان های متعهد،به جای آدمخواران بی فرهنگ باشد.››

خاطراتی از بسیج. اردو های راهیان نور.

درسال 1386 بود که من وعده ای ازبچه های بسیجی مشهدی که از سوی مدارس به یک اردوی هشت روزه از دیارمان به سوی استان خوزستان که محل شهادت بسیاری ازبسیجیان هم سن وسال ما بود حرکت کردیم وبعد از دوشبانه روز به آن سوی ایران زمین رسیدیم.

اردوگاه.

           اولین مکانی را که زیارت کردم اردوگاه شهدای استان خراسان بود.اردوگاه جایی بود که روز هایش زیبا وشب هایش زیباولی ترس و وحشت خودش راداشت.

طلائیه.

بعد از آن مکان زیبا به دشت عباس رفتیم .آن جا گنبدی داشت که مانند گنبد حضرت عباس(ع)طلا و روی آن پرچمی قرمز وبر تنش یک یاحسین(ع) زیبا داشت.شهید محمد ابراهیم همت که هم رزمانش گویند چشمان زیبایئ داشت هم درآن جا به شهادت رسید .اورا خداپذرفته بود،خداوند چشمان زیبایش را از اوبا جانش خرید.

هویزه.

هویزه محل شهادت ومحاصره شهید علم الهدی ویارانش است.آن جا مغبره چند شهید بود.بوی عطرشهداء دآن جا به مشام می رسید. هویزه بسیار زیبا بود وبوی شهیدان آن مکان مقدس هنوز در بینی هایم مانده است.

اولین غذا در مناطق جنگی را درآن جا خوردیم.

اروند کنار :اروند دیوانه.

این مکان مقدس را در زمان جنگ دیوانه می خواندند.

 می دانید چرا؟چون وقتی به آن نگاه میکنی آرام ولی در زیر با امواج بزرگی ازمیهمانانش پذیرایی می کند.به اروند کنار نیز نخل های بی سرهم می گویند.

نخل های بی سر،نه نماد،که حس بودن‹‹عاشقان بی مزار››،آن طرف تر از تابلویی که انگار ودیعه خداست برای فانوسی که گم کرده بودیم وهمین گم گشتگی وحیرانی،دلیل هدایتمان بود:‹‹به طرف قطعه ای از بهشت››.

        تقدیم به روح تمام شهداء و  امام شهداء